سکوت کن
می‌شنوی؟
او
ملودی شده
و با آهنگ قلبت همنوا،
به سینه‌ات می‌زند
که ببینی‌اش،
خانه دلت را پر از عطر نسترن کرده
که بخوانی‌اش،
کوچه دلت را چراغانی
که مزه‌مزه‌اش کنی،
پهن کرده
فرش قرمزی دورتادور زمین
و پرکرده
شهر دلت را از طعم صلح.
لمسش کرده‌ای
که چنین با شور می‌رقصی.
نوش جانت.
