رقص ناتاراج یک مدیتیشن کامل است. سه مرحله دارد و مدت آن ۶۵ دقیقه است.
مرحله نخست: چهل دقیقه
با چشمان بسته طوری برقصید که گویی تسخیر شده‌اید. اجازه دهید ناخودآگاهتان کنترل کامل شما را به دست گیرد. حرکات خود را کنترل نکنید یا سعی نکنید حتی شاهد اتفاقات باشید. کاملا درون رقص باشید.
مرحله دوم: بیست دقیقه
چشمانتان را بسته نگه دارید، فورا دراز بکشید. ساکت و ساکن و آرام باشید.
مرحله سوم: پنج دقیقه
با حالت جشن و سپاسگزاری برقصید و لذت ببرید.
_این تمرین فقط یک رقص است. در ظاهر.
_ اگر خودمان را هنگام رقص جدا از رقص ببینیم رقص است. درست می‌گویی. صرفا یک رقص. رقص هم به رقصنده احساس طراوت و شادابی می‌دهد. این رقص هم مراقبه نخواهد بود.
_پس نکته‌ای دارد که با رعایت آن می‌توان آن را مدیتیشن نامید. چه نکته‌ای؟
_هنگام انجام این مدیتیشن لازم است که رقصنده را فراموش کنیم، مرکز نفس را فراموش کنیم. خود رقص شویم. این یک مراقبه است. چنان عمیق برقصیم که فراموش کنیم “ما ” در حال رقصیدن هستیم. این احساس را در خود ایجاد کنیم که ما خود رقص هستیم. جدایی باید از میان برود، اگر جدایی از بین برود و یکپارچه شویم این رقص تبدیل به مراقبه می‌شود. رقصنده باید برود و فقط خود رقص باید بماند.
_ چطور می‌شود این کار را انجام داد؟
_ کاملا درون رقص باشیم. زیرا جدایی فقط وقتی می‌تواند وجود داشته باشد که شما در رقص تمامیت نداشته باشید و کاملا درونش نباشید. لازم است تماما و کاملا درگیر رقص شویم، درون رقص حل شویم. کنار نایستیم و تماشاگر نباشیم.
برای انجام مراقبه هم می‌توانی از این موسیقی‌ها استفاده کنی. من اعتاقاد دارم که همه ما این مراقبه را میدانستیم فقط لازم بود کسی به ما یادآوری کند. این یادآوری به ما اولین بار توسط اُشو انجام شده است.
موسیقی‌های سه مرحله مراقبه بالا
